Religijne aspekty starożytnych Egipcjan zostały podzielone na dwa sektory:
Z jednej strony w epoka predynastycznastarożytni Egipcjanie przypisywali boskość zjawiskom niewytłumaczalnym dla nich.
Wyposażyli tych bogów w cechy niektórych zwierząt, które były bliższe ich rzeczywistości i stopniowo je humanizowali.
W ten sposób jastrząb rodzi się w bogu Horus, pustynny szakal Anubis; krokodyl z Nilo w boga, którego się boi i czci w regionie Fajum, itp.
Zawsze istniały, choć nie w teorii, w praktyce dwie krainy: Górna i Dolna Egipt. W każdej z prowincji Egipcjanie utrzymywali lokalne bóstwa, zwiększając i tak już znaczną liczbę dziesiątek bogów.
Napisano kilka tekstów, aby przedstawić zorganizowany opis tych bóstw, i tak narodziły się Teksty Piramid, a także Księga Umarłych.
Su kosmogonia Został podzielony na trzy regiony:
Niebo, zakonnica, z boginią Nut, matką bogów.
Ziemia, czyli Dom Geba, boga stwórcy, który otrzymuje Nut.
I podziemia, czyli Duat, królestwo zmarłych, rządzone przez Horusa, a potem Ozyrysa.
[średni id = 22]
Ten artykuł został udostępniony 41 razy. Spędziliśmy wiele godzin na zbieraniu tych informacji. Jeśli Ci się podobało, udostępnij, proszę: