Rdzenne ludy Afryki są historycznym rezultatem różnych fal imigrantów, które kontynent napływał na przestrzeni wieków, a także zmian, które nastąpiły po kolonizacji. Poniżej przedstawiamy listę głównych społeczności tubylcze z Afryki.
Poniżej znajduje się spis wszystkich punktów, którymi zajmiemy się w tym artykule.
Indeks artykułów
- 1.
- 2.
- 3.
- 4.
- 5.
- 6.
- 7.
- 8.
- 9.
- 10.
- 11.
- 12.
Społeczność Pigmejów
Społeczność Pigmejów składa się z ludzkiej grupy łowców-zbieraczy, którzy zamieszkują afrykańskie lasy deszczowe. Pigmeje mają wspólną cechę fizyczną: niski wzrost. Do tego stopnia, że średni wzrost mężczyzn to 1,5 m.
Większość Pigmejów zamieszkuje region Kongo, położony w środkowej Afryce. Ta społeczność składa się z kilku wiosek plemiennych, wśród których Mbuti, zamieszkujących dżunglę Ituri (Demokratyczna Republika Konga). Podobnie wyróżniają się inne społeczności, takie jak Aka, Baka, Binga, Gok, Efé i Twa.
Grupy te zbierają owoce, miód i bulwy i są przyzwyczajone do działania handel wymienny żywności i innych materiałów z sąsiednimi miastami.
Niektórzy pracują w tych miejscowościach, dlatego powstały język jest mieszanką różnych dialektów tej grupy miast. Polują na różne zwierzęta za pomocą sieci, oszczepów i strzał, w tym małpy, świnie i różne gatunki ptaków.
Dla tych ludzi dżungla jest własnością Jengi, duch dżungli. Ponadto Pigmeje wyróżniają się kompozycjami muzyki wokalnej, wśród których wyróżnia się jodłowanie lub pieśń do tyrolki, polegająca na nagłych zmianach tonu rejestru wokalnego wokalisty.
Buszmeni
Buszmeni, znani również jako Pueblo San, basarawa o Sho, stanowią inny rdzenna społeczność Afryki złożonej z łowców-zbieraczy.
Dominujące języki wśród tych grup ludzkich należą do rodziny tzw Języki khoisancharakteryzujące się zastosowaniem kliknięć lub kliknięcia podczas rozmowy. Z kolei termin Buszmen Afrikaans trwa boschjesman, co dosłownie oznacza człowiek lasu.
Buszmeni to ponad 95.000 40.000 ludzi, którzy są rozproszeni między Botswaną, Namibią, Angolą, Republiką Południowej Afryki, Zambią i Zimbabwe, przy czym Botswana jest krajem, w którym występuje najwięcej, z około XNUMX XNUMX Buszmenów.
Jednak ogólnie rzecz biorąc, większość Buszmenów zamieszkuje pustynia kalahari, który zajmuje powierzchnię ponad 500.000 XNUMX km² i znajduje się w południowej Afryce, bo w latach s. XIX ta grupa ludzi utrzymywała na tej pustyni jedną z największych sieci handlowych czasów przedkolonialnych.
Wśród najbardziej niezwykłych rytuałów tych grup są wesela lub małżeństwa przez schwytanie, zwłaszcza ich ceremonialne aspekty. Od uczestników wymaga się, aby zachowywali się z najwyższym szacunkiem od momentu, gdy dowiedzą się o swoim małżeństwie.
W dniu ślubu odbywa się symulacja, w której kobieta zostaje schwytana i siłą zabrana z domu rodziców do innego upoważnionego na tę okazję. Ciała Pary Młodej są smarowane specjalnymi olejkami i aromatycznymi pudrami. Cały ten rytuał ma na celu, aby małżeństwo zaczynało się jako coś burzliwego.
Masajowie
Masajowie, Masajowie lub Masajowie to rdzenni mieszkańcy Afryki, szczególnie południowej Kenii i północnej Tanzanii, zwłaszcza w Wielka Rift Valley. W sumie szacuje się, że jest tam około 880.000 XNUMX mieszkańców mówiących w tym języku stary maa, język wschodnio-nilotyczny.
Jednak będąc jednym z najbardziej znanych afrykańskich plemion na świecie, wielu Masajów wie, jak poprawnie wyrażać się w suahili, a nawet w języku angielskim, jak pokazano na poniższym filmie, gdzie uczą nas również słynnego tańca Skoki Masajów:
Masajowie to malownicze miasto, które przetrwało epokę kolonialną z nienaruszoną własną kulturą. Przykładem tego jest ich tradycyjna religia animistów, która obraca się wokół mistyczne wierzeniachociaż mniejszość poznała chrześcijaństwo.
Wiele cech kulturowych współczesnych Masajów jest identycznych z cechami ich przodków, w tym nieistotność upływu czasu, ale ich istnienie jest ściśle związane ze wschodem i zachodem słońca, a także ze zmianą pór roku.
Większość Masajów to pasterze, którzy przemierzają ogromne odległości przez równiny sawanny w poszukiwaniu zielonych pastwisk i wody dla swojego inwentarza, składającego się głównie z gnu, żyraf i zebry, wśród innych zwierząt.
Jej ekonomia i tradycyjna kultura ostatecznie opierają się na opieka nad bydłem (bydło, owce i kozy). Prawie nie utrzymują się z rolnictwa, ponieważ ich ciągły ruch im przeszkadza, ale zbierają rośliny i owoce, które znajdują po drodze.
Podkreśla również rzemiosło masajskiegłównie jego ubrania, m.in. koraliki i ozdoby z hematytu. Mają tendencję do noszenia czerwonego materiału z geometrycznymi detalami zawiązanymi na ramionach.
Suri
Grupa etniczna Suri, zwana także Surma, to jest rdzenna społeczność który zamieszkuje południowo-zachodni Etiopia, Region Kaffa i część równiny Boma w Sudan z południa
Żyją w małych chatach zbudowanych z gałęzi i są jednym z najbardziej agresywnych plemion wojowników w regionie. Chociaż są znane jako Suri, nazywają siebie Pani o duak.
Jego gospodarka opiera się na stada krów, które są ich głównym bogactwem, a następnie rolnictwo, które zostało poważnie dotknięte w ostatnich dziesięcioleciach przez wojnę domową w Sudanie, która doprowadziła ich do nabycia systemu kłusownictwa wraz z Nyangatomem, który kończy się z dziką fauną tego regionu.
Są bardzo introwertyczni i zaborczy, jeśli chodzi o swoje terytorium i nie wstydzą się strzelać do osób w pobliżu.
Pomimo ciągłych starań rządu, aby Suri dostosowywały się do ogólnego stylu życia, ta grupa etniczna utrzymuje przy życiu swoje tradycyjne. Plik Surma kobiety, którzy przebijają dolną wargę i umieszczają małą płytkę jako rozszerzenie, a z czasem zwiększają jej rozmiar.
Ten dodatek do ciała jest bardzo ważny, gdy nadchodzi czas ślubu, ponieważ im większy talerz, tym większy posag, którego rodzina panny młodej będzie mogła zażądać od pana młodego.
Zulus
Zulu lub Amazulu są bezpośrednimi potomkami ludu Nguni, który zamieszkiwał brzegi rzeki Kongo w XVI wieku.
Społeczność ta wyemigrowała później na południe ze swojego obecnego położenia, które jest podzielone między Lesotho, południowe Malawi, południowy Mozambik i Zululand oraz północny Natal w RPA. W sumie grupa etniczna Zulusów składa się z ponad dziesięć milionów mieszkańców. Są sąsiednim miastem Buszmenów.
Mówią w języku zuluskim, który wywodzi się bezpośrednio z rodziny języków bantu, która jest podrodziną języków niger-kongijskich. Zulusowie stanowili królestwo w XIX wieku i odegrali bardzo ważną rolę w historii Afryki Południowej w tym wieku.
W 1879 roku tzw Wojna anglo-zuluska między grupą etniczną Zulusów a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii, co oznaczało koniec niepodległości Zulusów jako narodu, a tym samym stało się własnością brytyjską. W tym filmie możesz dowiedzieć się więcej o tej społeczności wojowników:
https://www.youtube.com/watch?v=uG6ZNhlBGxA
Jednak wraz z nadejściem XX wieku obywatele Zulusów zaczęli być dyskryminowani i klasyfikowani jako obywatele drugiej kategorii, chociaż dziś stanowią największą grupę etniczną w RPA, co daje im równe prawa.
Jeśli chodzi o ich przekonania religijne, lud Zulusów wierzy w istnienie powołanego przez Boga stwórcę nkulunkulu, która jest obecna we wszystkich sprawach dotyczących ludzi. Zulusi wierzą w wróżenie jako pomost do wzywania przodków, tzw AmaDlozi na twoim języku.
Rola wróżki przypada kobietom, które mają ogromne znaczenie w życiu codziennym tej grupy etnicznej. Wierzą, że wszystko, co negatywne, łącznie ze śmiercią, jest wynikiem złej magii dokonywanej przez obrażone duchy ich przodków.
Malgaszu
Termin malgaski to gentilicio w odniesieniu do mieszkańców Madagaskar, państwo wyspiarskie należące do kontynentu afrykańskiego i położone na Oceanie Indyjskim u wybrzeży Mozambiku.
Madagaskar to największa wyspa w Afryce i czwarta na świecie o powierzchni 587.041 21 km². Dlatego nie jest zaskakujące, że jego populacja liczy około 99 milionów mieszkańców, z czego XNUMX% jest pochodzenia malgaskiego.
Z kolei Malgaszowie składają się z różnych grup etnicznych Pochodzenie malajsko-afro-indonezyjskie. Tak więc pierwsi mieszkańcy Madagaskaru pochodzili bezpośrednio z Indonezji, dlatego obecni Malgaszowie mają cechy azjatyckie i różnią się w nich kilkoma typowymi zwyczajami Azji Południowo-Wschodniej.
Podobnie ich język, malgaski, ma cechy dialektu z rodziny języków malajsko-polinezyjskich, podobnie jak na wyspie Borneo. Później kilka fal imigrantów Bantu przybyło z Afryki i w ten sposób zmieszali się z poprzednimi.
Z tej mieszanki wyłonił się obecny Madagaskar, który został rozmieszczony między centrum wyspy a wybrzeżem. Grupy etniczne środkowego Madagaskaru mają głównie cechy malajskie, z których najbardziej reprezentatywne są z jednej strony Merina (3 miliony mieszkańców), az drugiej strony Betsileo (około 2 miliony mieszkańców) .
Z drugiej strony mieszkańcy wybrzeża mają bardziej afrykańskie cechy, jak między innymi miasto Betsimisarak czy Tsimihety.
Religia wyznawana przez Madagaskaru to ta, która wierzy związki między życiem a śmierciąto znaczy wierzą, że umarli i śmierć sprzymierzają się ze swoimi przodkami i uzyskują rangę boskości.
Dlatego to przodkowie kierują losem swoich żyjących potomków. W malgaskim mieście jest zwyczajem, że mówi się sprawiedliwie i koniecznie, a nawet nie woła się po imieniu, aby duchy nie wiedziały, kto to jest, iw ten sposób nie mogą im szkodzić.
Społeczność Mursi
Mursi to mniejszość etniczna licząca mniej niż 10.000 XNUMX członków, którzy zamieszkują Debub Omo w Etiopii, w szczególności stepy Jinka i góry Omo Park.
Pochodzą z Nilotów i są społecznością wojowników posługujących się językiem Mursi, językiem należącym do rodziny języków nilo-saharyjskich. Razem ta grupa etniczna jest uważana za plemię wojowników, co jest kolejną cechą, którą łączy ich z Suri lub Surmą.
W mieście Pociągnął, rodzaj rady, którą tworzą najbardziej doświadczeni ludzie, którzy podejmują decyzje.
Uwagę zwracają kobiety, które podobnie jak Suri wykonują duże poszerzenia dolnej wargi, w miejscu umieszczenia płytki.
Mężczyźni ze swojej strony również dekorują swoje ciała, malując je białą kredą lub również techniką skaryfikacja lub nacięcie polegające na wytworzeniu strupa na skórze, to znaczy głębokie nacięcia na skórze właściwej, tak że rany tworzą ciemną strupkę, która sprawia, że skóra wygląda tak, jakby była uniesiona.
Mursi podtrzymują rodową tradycję Dunga, czyli świąteczną bitwę obchodzoną między młodymi ludźmi z długimi laskami, upamiętniającą zwycięstwo wojownika, który po tym rytuale uzyskuje prawo wyboru żony i bycia szanowanym dla swoich przeciwników.
The Herero
Herero to rdzenni mieszkańcy zamieszkujący skrajne południowo-zachodnie obszary Angoli, Botswany i Namibii. Są sąsiadami Buszmenów. Osiedlili się w tych krajach przez cały XV wiek, kiedy migrowali z wielkich jezior Afryki Wschodniej do rzeki Kunene.
Herero są z kolei podzielone na kilka podgrup:
- kuwal
- Tjimba lub Ximba
- mahereo
- zeraua
- mbandero
Gospodarka Herero od niepamiętnych czasów obracała się wokół hodowli bydła. Z tego powodu są uważani za doskonałych przewodników i doświadczonych łowców.
Jeśli chodzi o społeczeństwo, znaczenie, jakie Herero przywiązują do odzieży, wyróżnia się, zwłaszcza kobiety Cuvale, które zwykle noszą wyszukane turbany wykonane z jagnięcej skóry. Podobnie kobiety Ximba zwracają uwagę na kunsztowne ceremonialne zasłony, które noszą.
Na poziomie religijnym Herero praktykuje kult krów i uważają je za święte zwierzę, dlatego jest centrum wielu ceremonialnych aktów. Innym zwyczajem o charakterze religijnym jest unikanie pochówku zmarłego wraz z członkami innych społeczności tubylczych.
Himba
Himba zamieszkują suchy region Kunene i obszar Outjo w Namibii. To pół-koczowniczy lud, którego gospodarka opiera się na żywym inwentarzu. W rzeczywistości to plemię ma wiele podobieństw do Herero, ponieważ to z nimi łączy ich pochodzenie, a także język otjiherero.
Himba są obecnie jedyną rdzenną społecznością, która nadal zachowuje nienaruszony styl życia, który utrzymywali przed wiekami. Zostawiamy ci interesujący film, na którym możesz zobaczyć, jak żyją te tubylcze grupy:
W wiosce Himba istnieje jednocześnie kilka plemion, z których każdym rządzi wódz, który z kolei jest przywódcą duchowym. Plik poligamiaChociaż mężczyzna nie może spędzić więcej niż dwie noce z jedną z żon, nie zajmując się drugą.
W przypadku popełnienia wykroczenia wodzowie każdego plemienia spotykają się, aby negocjować, z czego będzie składać się nałożona grzywna, która będzie oparta na płatności za sztukę bydła. Ponadto, jeśli kobieta zostaje zamordowana, kara jest surowsza, niż gdyby była to morderstwo mężczyzny.
Jeśli chodzi o ubrania, Himba są półnagie. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety noszą przepaski na biodrach, ale górna część jest odsłonięta. Korzystają jednak z szerokiej gamy akcesoriów, takich jak naszyjniki i bransoletki.
Zwłaszcza kobiety uderzają charakterystyczną fryzurą, ponieważ noszą coś w rodzaju dredów zrobionych z pasty powstałej z połączenia ochry, masła i ziół. Ta sama mieszanka jest tym, czego używają do pokrycia całego ciała, dlatego wygląd jest czerwonawy. To pokrycie skóry jest faktycznie używane do ochrony przed intensywnym słońcem.
Hadza ludzie
Hadzowie, używaj liczby mnogiej hadzabe'ezamieszkują środkową Tanzanię, a konkretnie okolice jeziora Eyasi, w dolinie Great Rift Valley na południe od Parku Narodowego Serengeti. Posługują się własnym językiem, językiem Hadza, który nie jest spokrewniony z żadną rodziną językową, chociaż charakteryzuje się wykorzystaniem wielu kliknięć, charakterystyczną cechą języków Khoisan.
Hadzowie zawsze opierali swoją ekonomię na caza i zbieranie, chociaż dziś ten styl życia zmienia się pod wpływem presji ekologów i regulacji gospodarczych kraju.
Mężczyźni i chłopcy polują z łukami i strzałami bez obecności kobiet. Polują na wszelkiego rodzaju zwierzęta, od lwów, lampartów i innych kotów po szakale, sępy i hieny, w tym gady, takie jak węże i jaszczurki.
Jeśli chodzi o ich organizację społeczną, ich wtargnięcie do społeczeństwa zaczyna się już w dzieciństwie. Dziewczęta od najmłodszych lat są zobowiązane pomagać matkom, braciom i siostrom w takich zadaniach, jak zbieranie jagód lub nasion, kopanie jadalnych korzeni i wydobywanie miąższu baobabów, pokarmu, który stanowi 80% dziennego spożycia Hadza indywidualna.
Podkreślają również zwyczaje związane z małżeństwem i ogólnie rzecz biorąc wolność posiadane przez wszystkie osoby z tej grupy etnicznej. Każdy może wchodzić i wychodzić z wioski, jak mu się podoba, a następnie wracać do obozu bez nikogo.
To samo dzieje się z małżeństwem: jeśli para małżeńska jest w separacji na dłużej niż dwa tygodnie, uważa się, że porzuciła małżeństwo i może wtedy szukać nowego partnera.
Społeczność Konso
Konso, znany również jako komso o karatyń, to ludność zamieszkująca miasto o tej samej nazwie położone przy ul południowo-zachodniej Etiopii, nad brzegiem rzeki Sagan.
Mówią w języku Komso, który jest pochodzenia afro-azjatyckiego i są sąsiadami innych rdzennych wiosek, takich jak Oromo, Gawada i Borana. Chociaż jego pochodzenie jest nieznane, wykazano, że pewne tradycje rodzinne i kulturowe pokrywają się z tradycjami ludów Cucuta, więc szacuje się, że Konso może być grupą etniczną wywodzącą się z tej grupy.
Wioski społeczności Konso charakteryzują się budową, ponieważ wznoszą się wysoko na wzgórzach. Posiadają również kilka fortyfikacji obronnych, które zwykle mierzą od 3 do 4 m wysokości, wokół których umożliwiają uprawianie pól.
Ze swojej strony ludzie Konso są podzieleni między dziewięć klanów zwanych gada. Zgodnie z tym systemem małżeństwa muszą być zawierane między ludźmi z różnych klanów i każdym gada ma powołaną władzę religijną pokwala.
Konso wierzą Wow, Boże niebios, którego pokwala muszą szanować, służąc jako pośrednicy między nim a członkami klanu. Jeśli ta mediacja zostanie przeprowadzona prawidłowo, pokój i wynikający z niego dobrobyt zostaną osiągnięte dla całości. gada.
W odniesieniu do tych przekonań religijnych Konso tworzą Waga, rodzaj drewnianych statuetek o wysokości 1 m, które buduje się ku pamięci zmarłych, którzy odgrywali ważną rolę w społeczeństwie.
Tuaregowie
Tuaregowie, znani również jako imuhagh, to oryginalna społeczność Berberów z pustyni Sahara.
W sumie Tuaregowie są rozproszeni w pięciu krajach afrykańskich:
- Argelia
- Burkina Faso
- Libia
- Mali
- Niger
Ta społeczność ma swój własny język i pismo, które nazywa się tifinagh i charakteryzuje się użyciem alfabetu libijskiego dziecka.
Społeczeństwo Tuaregów wyróżnia się hierarchią, co oznacza, że rozróżnia szlachtę i wasali, a z kolei między wolnymi lub wolnymi Iellan i niewolników klan.
Tak więc pierwsza grupa obejmuje arystokrację, księży, pastorów i rzemieślników, podczas gdy druga grupa odpowiada niewola, który pracuje w obozach obsługujących Iellan. Szacuje się, że na dzień dzisiejszy około 7% populacji Nigru to niewolnicy.
Jeśli chodzi o religię praktykowaną przez Tuaregów, większość z nich tak muzułmaninchociaż zwykle nie są tak surowe jak pozostałe. I tak na przykład wiernie wypełniają codzienne modlitwy, ale zazwyczaj nie odprawiają postu w czasie ramadanu.
Tuaregowie wierzą w stałą obecność duchów lub dżiny. Koran jest bardzo obecny w życiu każdej osoby należącej do tej grupy etnicznej, tak bardzo, że większość mężczyzn używa amuletów zawierających wersety z Koranu, aby się chronić.
Mężczyźni zaczynają nosić popularny welon, który charakteryzuje Tuaregów od 25 roku życia i od tego momentu nigdy go nie zdejmują. Jednak kobiety nie muszą nosić zasłony.
Ten artykuł został udostępniony 108 razy. Spędziliśmy wiele godzin na zbieraniu tych informacji. Jeśli Ci się podobało, udostępnij, proszę:
